Page 151 - ANADOLU SANAYİ DEVRİMİ
P. 151

Bâkır ve babası İmam Zeynelâbidîn’e ka-
                                                                    dar çıkmaktadır .
                                                                                    15
                                                                    İlk 14 Köyün Satın Alınma Kaydı: Halil
                                                                    Divanî Vakfiyesi’nin son kısmının deva-
                                                                    mında 29 köyden ilk 14 köyün Şeyh Ha-
                                                                    lil Divanî tarafından Gürcü taifesinden ve
                                                                    Kisra Nuşirevan Hanedanından Soğuksu
                                                                    (Abınik) Kalesinde Melik/Bey olun Melik
                                                                    Misail’den 40.000 dirheme satın alındığı
                                                                    belirtilmektedir.

                                                                    Daha sonra da vakıf gelirinden Şeyh Halil
                                                                    Divanî Âsitânesi’ne 500 ölçek tahsis edil-
                                                                    diğini  ve  bunun 100  ölçeğinin  Pülurbi-
                                                                    hak-Yağanpaşa köyü gelirindendir.
                                                                    Vakfiyeninin Tahrir Tarihi: Daha son-
                                                                    ra da vakfiye tahrir tarihi evâsıt-ı Recep
                                                                    440/  19-29  Aralık  1048  olarak  belirtil-
                                                                    mektedir. Son olarak da vakfiyenin yazı-
                                                                    mına şahitlik edenler belirtilmiştir. Seyyid
                                                                    Baba Horasânî, Semerkand, Buharalıdır.
                                                                    Pir Hüseyin Tataristanlıdır. Vakfiyenin
                                                                    şartlarını ifa etmeyenlere beddua edilerek
                                                                    vakfiye sona ermektedir.

                                                                    Seyyid Halil Divanî Vakfiyesi’nin son kıs-
                                                                    mının tercümesi:

                                                                    “Bundan sonra şu karyelerin nezaret ve
        Halil Divanî Vakfı tevliyet şartları. 15                    tevliyet ve cibayeti nesebleri kesilinceye
        Köyün vakfedilmesi (böylece toplam
        29 köyün vakfedilmiş olduğu). Bu 15                         kadar Seyyid Şerif Halil Divanî’nin zükûr
        köyden 14 köyün Melik Misail’den                            evladına, sonra evladı inasına, sonra
        satın alınıp temlik edilmesi, Vakfın                        utekasına, sonra Seyyid Ahmed Kebire,
        onay tarihi. Şahitler (Birinci Belge:
        Dördüncü Kısım, s. 76-2) (Kaynak: VGM,
        Defter nr. 606, s.76-2, sıra 102 devam)                     15  Seyyid Şeyh Halil Divanî’ye ait Seyyidlik şece-
                                                                        resi ve tarikat icazetnâmesini içeren icazetnâme
                                                                        belgesi bugün vakıf evladının elinde olup, Ab-
                                                                        durrezzak Türk şecere ve icazetnâmeyi yayın-
                                                                        lamıştır. Bk. Abdurrezzak Türk, “Erzurum’un
                                                                        Kandilleri: Yağan Baba-1”, Erzurum Gazetesi,
                                                                        21 Mayıs 2010. Ayrıca bk. Abdurrezzak Türk,
                                                                        Erzurum’un Kandilleri, Erzurum: Arı Sanat
                                                                        Yayınları, 2014.



      150   -   ANADOLU SANAYİ DEVRİMİ
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156