Page 186 - Sanatın ve Sanatkarın İzinde
P. 186

Seramik, medeniyet tarihinin en erken dönemlerinde günlük ihtiyaçlara binaen
                                   insanoğlunun hayatına girmiş ve günümüze kadar kesintisiz olarak kullanımını
                                   sürdürmüştür.

                                   Tarihi,  insanlık  serüveniyle  yaşıt  kabul  edilen  seramiğin  ana  malzemesi  suya
                                   dayanıklı, su geçirmeyen killi topraktır. Seramik, çok çabuk şekillendirilen, ku-
                                   ruduktan ve pişirildikten sonra deforme olmayan güçlü bir hammadde yapısına
                                   sahiptir.

                                   İnsanın yaşadığı tüm bölgelerde seramik parçalarına, seramik objelerine rastlan-
                                   mış ve tarih boyunca işlevini ve gelişimini aynı teknik ve uygulama alanlarıyla
                                   sürdürmeyi başarmıştır. Seramik eserler, üretildikleri toplumların çağlar boyun-
                                   ca geleneklerine ve uygarlıkların kültürel özelliklerine ışık tutmuş, toplumların
                                   ekonomik, siyasal ve kültürel gelişiminin en önemli sanatsal göstergesi olmuştur.
                                   Seramiğin gelişimi, ona şekil veren toplumun sosyo-kültürel ve ekonomik evrele-
                                   riyle paralellik taşımaktadır.

                                   Killi  topraktan  üretilerek  fırında  pişirilen,  bir  yüzeyi  sırlanmış,  çeşitli  renk  ve
                                   motiflerle süslenmiş, pişmiş toprak parçası “seramik” adını alır. Seramik, gün-
                                   lük kullanım ihtiyacı gereksinimi ile ortaya çıkmış “pişmiş toprak” olarak da ifade
                                   edilirken, günlük yaşamda kullanılan kap, kacak vb. objeler de seramik (evani)
                                   olarak adlandırılır.

                                   Seramik  nesneler  özlü  ve  özsüz  olmak  üzere  iki  grupta  incelenir:  Özlü  seramik
                                   hammaddeleri su ile yoğrulabilen, şekillenmesi kolay olan ve kuruduktan sonra
                                   görüntüsü deforme olmayan ürünlerdir. Özsüz seramik hammaddesi ise çok iyi
                                   öğütülmüş toprak olsalar da su ile kolay şekil almayan ve kuruduğunda çabuk de-
                                   forme olan malzemelerden oluşur.

                                   Seramik genel bir addır ve daha çok seramik çamurundan üretilen eşya ve nesne-
                                   ler bu terimle adlandırılmaktadır. Daha özel bir seramik hamurundan üretilen,
                                   geleneksel renk ve motiflerle süslenmiş, bir yüzü sırlanmış süsleyici ürünlere ise
                                   “çini”  denilir.  Seramik  ve  çinide  kullanılan  teknikler  aynıdır,  sadece  kullanım
                                   amaçlarına göre sınıflandırılmak suretiyle ayrıma gidilmiştir. Çini, süs unsuru
                                   olarak kullanılırken, seramik (kap-kacak gibi) tamamen günlük kullanım amaç-
                                   lıdır.

                                   Günümüzde seramik tekniğiyle tabaktan çanağa, hokkadan kâseye, ibrikten kan-
                                   dil ve gülabdana kadar pek çok nesne üretilmektedir.
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191